|
|
|
|
Roland Maze był współodkrywcą wielkich pęków atmosferycznych. Aparatura, jaką zbudował na dachu Ecole Normale
Superieure w Paryżu pozwoliła na zaobserwowanie jednoczesnych rejestracji cząstek wysokich energii przez dwa
odległe (~30 m) detektory. Jego nazwisko widniało obok nazwiska Pierra Augera w nagłówkach pierwszych prac z roku
1938 donoszących o odkryciu promieniowania o niewyobrażalnie wielkich (jak na tamte czasy) energiach dochodzacego do nas z kosmosu.
W poczatkach lat pięćdziesiątych, gdy w Łodzi powstawał ośrodek fizyki promieniowania kosmicznego, Maze ściśle współpracował z fizykami
łódzkimi. Trudno dziś ocenić jego wkład w powstanie i pierwsze naukowe sukcesy łódzkiej grupy. Był wspólnie z (m.in.) Aleksandrem Zawadzkim,
Juliuszem Hibnerem, Jerzym Gawinem, Jerzym Wdowczykiem autorem wielu publikacji, które ugruntowały pozycje Łodzi wśród znaczacych ośrodków
uprawiajacych fizyke najwyższych energii na świecie.
Porównując skalę i zadania naszego projektu, z tymi jakie stoją przed międzynarodowym i ponad stumilionowym ($) Projektem Auger,
całkiem stosownym wydaje się nazwanie naszego przedsięwziecia, ku uczczeniu wielkiego uczonego, jakim był Roland Maze, jego właśnie imieniem.
Projekt Maze ma na celu zbadanie skąd (z jakiego kierunku) dochodzą do atmosfery cząstki z kosmosu oraz jak duża jest niesiona przez nie energia.
Do tego celu wykorzystana zostanie aparatura skonstruowana w Instytucie Problemów Jądrowych.
|
|
|